बीते पलोंकी यादें

दूर के फासलें, पास लगने लगे,

फिर नये अनकहें, ख़्वाब सजने लगे,

ख्वाईशें फिर नयी, ऐसी जगने लगी,

फुल चाहत के, चेहरेपे खिलने लगे,

हम न जाने कहा, ये रुका काफ़िला,

रास्ते मंजिलोंसे, अब जुड़ने लगे,

ना कहा ना सुना, फिर भी समझा दिया,

राज़ आँखोंसे दिलमें, अब उतरने लगे,

क्या पता अब हमें, हैं जाना कहा,

तेरे सायें के पीछे, सब चलने लगे,

हैं यकीन अब मुझे, तूम मिलोगे यही,

हर दुआमें तुझे ही, हम मांगने लगे,

-परशुराम महानोर

स्वप्नातल्या परीची गोष्ट

तू स्वप्नात येतेस जेव्हा, रात्र लहान वाटू लागते...

तुझ्या नाजुक स्पर्शफुलांची, आठवण मनात दाटू लागते...

तू स्वप्नात येतेस जेव्हा, हळुवार वाहतो गार वारा....

तुझ्या सरकत्या पदराआडून, क्षितिजावरती तुटतो तारा...

तू स्वप्नात येतेस जेव्हा, उजळून जातो आसमंत असा....

तुझ्या रेशमी केसांवरती, जसा चमकतो चंद्र कवडसा...

तू स्वप्नात येतेस जेव्हा, स्वप्न न माझे स्वप्न राहते...

जागेपणीचे रुक्ष जगणे, क्षणात तुझ्यात विरून जाते...

तू स्वप्नात येतेस जेव्हा, शब्द चांदण्या बोलू लागती...

स्वप्नातल्या त्या परीची गोष्ट, पुन्हा एकदा सांगू लागती...

                     - परशुराम महानोर